De tijd lijkt even stil te staan. Dan rijkt de man in een vak onder de balie en haalt een envellop tevoorschijn. Het is een grote dikke A4 envellop. Hij geeft hem aan mij. In een flits zie ik dat mijn naam erop staat. "Volgende" bromt de man, mij duidelijk makend dat mijn beurt over is. Ruw verstoord draai ik mij om en loop verwondert de bank uit.
Eenmaal op straat ga ik in een stil hoekje staan en haal de envellop tevoorschijn om te kijken wat erin zit. |